Jest lato 1946 roku. Duńczyk, właściciel dochodowej firmy w Kopenhadze, Hablund Doran zafascynowany kulturą Syberii wybiera się w jej nieznane, zimne rejony. W rodzinnym mieście pozostawia żonę Mariane a sam trafia do Charynia, niewielkiej wioski w dalekiej tajdze. Planuje pojechać tylko na 3 miesiące, jednak już nigdy stamtąd nie wraca.
60 lat później na jego trop trafia Erske, niedoceniany student antropologii. Wybiera się w tę samą podróż, tak przed laty Hablund, tak teraz Erske trafia do Charynia chcąc zebrać informacje o Doranie. Czy rozwikła zagadkę tajemniczego zniknięcia rodaka?
"Od dłuższego czasu chciałam napisać książkę o kimś, kto gdzieś wyjedzie i już nigdy nie powróci. We mnie też była taka myśl, a może pragnienie, by gdzieś wyjechać na zawsze." pisze autorka.
Książka w niesamowity sposób obrazuje zwyczaje i wartości panujące w syberyjskiej wiosce przed dekadami. Przedstawia zderzenie kultur europejskiej i rosyjskiej. Stacja Tajga potrafi zafascynować i potrafi jednocześnie zmęczyć. Jej wielowątkowość pozwala na poznanie kilku ludzkich historii i jednocześnie utrudnia nieco odbiór. Nie jest to książka łatwa i przyjemna. Jednak polecam.
Moja ocena: 8/10
Czasem można przypadkiem natrafić na naprawdę ciekawą książkę. Jeśli chodzi o mnie, bardziej niż czeską wolę literaturę rosyjską, ale tak czy inaczej zainteresowała mnie na książka :) Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńDomyślam się, że znamy się z ownloga ;)
OdpowiedzUsuńTen Hrabal i Czechy powiedziały mi wszystko ;)
Witam i życzę miłego blogowania ;)
;*
Książka dość dość ale bardzo nie wpada w mój gust, a okładka akurat mi się nie podoba. Może kiedyś nie mówię, że nie ;]
OdpowiedzUsuń